Władysław Sikorski (ur. 20 maja 1881 w Tuszowie Narodowym, zm. 4 lipca 1943 na Gibraltarze) – polski wojskowy i polityk, generał broni Wojska Polskiego, Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych i premier Rządu RP na Uchodźstwie podczas II wojny światowej. Przed I wojną światową był jednym ze współzałożycieli i członków kilku polskich organizacji niepodległościowych. Walczył w Legionach Polskich w trakcie I wojny światowej, potem w Wojsku Polskim podczas wojny polsko-bolszewickiej (1919–1921). Odegrał w niej dużą rolę, zwłaszcza podczas Bitwy Warszawskiej. W pierwszych latach II Rzeczypospolitej Sikorski pełnił ważne funkcje rządowe, włączając w to stanowisko premiera (1922–1923) i ministra spraw wojskowych (1923–1924). Po przewrocie majowym Józefa Piłsudskiego w 1928 roku został odsunięty od eksponowanych stanowisk, pozostając w dyspozycji ministra spraw wojskowych. Sympatyzował z opozycją do rządów sanacji. W tym czasie napisał kilka książek dotyczących sztuki wojennej i stosunków międzynarodowych państwa polskiego. Po wybuchu II wojny światowej został w 1939 roku premierem rządu RP na uchodźstwie, Naczelnym Wodzem Polskich Sił Zbrojnych i adwokatem sprawy polskiej na europejskiej i światowej scenie dyplomatycznej. Był zwolennikiem ponownego nawiązania stosunków dyplomatycznych pomiędzy Polską a ZSRR, zerwanych po agresji ZSRR na Polskę w 1939. Stosunki te zostały w lipcu 1941 przywrócone po ataku Niemiec na ZSRR układem Sikorski-Majski, jednak po odkryciu grobów ofiar zbrodni katyńskiej 25 kwietnia 1943 ZSRR ponownie zerwał stosunki dyplomatyczne z Polską, pod pretekstem prośby rządu polskiego skierowanej do Międzynarodowego Czerwonego Krzyża, by ten zbadał sprawę zbrodni. Zginął 4 lipca 1943 w katastrofie samolotu, który rozbił się zaraz po starcie z lotniska na Gibraltarze.
źródło: Wikipedia